Normaal staat eerst mijn man op en gaat de badkamer in. Als hij klaar is gaat hij naar beneden en maakt zijn lunch en ontbijt klaar. Dan staat mijn dochter op en doet hetzelfde. Daarna kom ik. Deze volgorde hebben we al jaren. Er wordt ook niet veel gepraat alleen het nieuws wordt gevolgd.
Maar nu moest ik er ook eerder uit omdat ik de rauwkost moest maken voor die dag. Voor het nieuwe manier van eten, moet er veel klaar gemaakt worden. We waren helemaal uit ons doen. Met z'n drieën in de keuken. We liepen elkaar steeds in de weg. Ons aanrecht was één bende. Jammer dat ik daar geen foto van heb gemaakt. Mijn dochter is autistisch, dus die was helemaal van slag. Nadat iedereen de deur uit was, kon ik de troep opruimen en snel de hond uitlaten. Even rustig zitten was er niet bij.
Eénmaal buiten, kwam ik pas tot rust. Vogels die je hoort, de wind. Frisse lucht, heerlijk. Even alles vergeten en genieten. Totdat je thuis komt. En je kijkt op de klok en ziet dat je eigenlijk al de deur uit moest. Weg rust!
Toen iedereen aan het avondeten zat, werd er gelijk gezegd, morgen niet weer zo´n chaos. Ik ben benieuwd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten