Ik zit in een opruimfase.

Een paar weken terug was het hier erg koud. Het vroor overdag. Moest wel mijn kans pakken en ben toen begonnen met de diepvries te ontdooien. Ik vind dit een vreselijke klus. Je bent er best wel even mee bezig. Als je dan éénmaal bezig bent, kun je het niet zomaar laten liggen.

 Dan ontdooien je spullen. Maar het is weer gelukt. Gelijk ook de inhoud van de diepvries goed bekeken. Na het ontdooien en schoonmaken van de diepvries ook weer alles gesorteerd in de lades. Dat was de laatste tijd ook chaos. Waar maar ruimte was, werd het ingedrukt. Nu is er weer een lade voor broodproducten, een lade voor vlees, een lade voor de frituur (wat we bijna niet meer doen), en een lade voor ijs.

Maar als de klus weer geklaard is, ben je wel weer blij dat alles weer georganiseerd opgeruimd is. Dat je weer ruimte in de diepvries hebt. En dat je alle spullen weer kunt vinden.

boek: De geniale vriendin : Elena Ferrante

Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren. De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen voor jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier.

De 'geniale vriendin' is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans, waarin zij met groot inlevingsvermogen en in een onnavolgbare stijl vertelt over twee vrouwen en hun levenslange vriendschap, die ven sterk om liefde als om rivaliteit draait. Ferrante vertelt met het verhaal van Lila en Elena ook het verhaal van een wijk, een stad en een land in een tijd vol veranderingen.

Mijn mening

Heel goed beschreven hoe Elena zich voelt. Hoe een vriendinnenrelatie veranderd als ze ouder worden en een andere richting uit gaan. Maar ook hoe Elena de omgeving ziet in haar jongere jaren.  En hoe ze die langzaam gaat zien als ze ouder wordt.

Aan de ene kant leest het boek moeilijk door de literaire achtergrond maar aan de andere kant wil je ook weten hoe het Lila en Elena vergaat, hoe het afloopt. Hoe hun leven op verschillende momenten worden beïnvloed en wat dat voor gevolgen heeft . 

In dit boek zie je ook welke invloed het heeft waar je vandaan komt. Of je ouders arm of rijk zijn. Of ze ook al slim zijn. Dit wordt hier heel goed beschreven. Het boek is zo geschreven, dat je er midden in zit en alles zelf ervaart.

Ik twijfel of ik de andere delen wil lezen. De ene kant was het een moeilijk boek en aan de andere kant wil je weten hoe het verder gaat. De schrijver schrijft zo dat je erg nieuwsgierig wordt.

Handwerkbeurs in Zwolle

In mijn vorige blog heb ik het er al over gehad dat ik daar afgelopen zaterdag ben geweest. Het is een beurs waar ik altijd naar uitkijk. Al mijn hobby's vind ik daar wel terug. Er zijn ook altijd weer nieuwe ideeën te zien en leuke pakketjes waar al het materiaal in zit, te koop. Toen ik aan kwam, waren de parkeerplaatsen al bijna bezet. Bussen vol uit België werden uitgelaten. En eenmaal binnen, schrok ik van de drukte.

Ik ging naar de beurs om leuke dingen te kopen voor straks als ik geopereerd ben en een poos niks mag doen. Ik was op zoek naar kant en klare pakketjes. Zo wilde ik ook graag een knuffel haken van Stip en Haak. Maar bij de stand was niet bij te komen, zoveel mensen stonden ervoor. Ook wilde ik een deken haken. Maar bij de wolstands was het ook al zo druk en smal. Jammer.

En ik ging voor borduurlinnen. Dat vind ik altijd moeilijk uitleggen als ik dat via internet ga kopen. Er was 1 stand die dat verkocht en ook nog een Duitse stand. Die geen woord Nederlands kon. Met horten en stoten zijn we er uit gekomen.

Van dit linnen ga ik een borduurwerk maken die ik al een keer eerder bij de Spinnerij heb besteld. Het is van Cross Stitch Collectibles en heet Christmas in America. Het is van een schilderij van Mucha. 

Wol om een deken te haken

Afgelopen zaterdag ben ik naar de Handwerkbeurs in Zwolle geweest. Ik was er al een paar jaar niet geweest. Deze beurs was voor mij altijd de beurs. Alles wat met stof, draad en wol te maken heeft, vind je hier. Altijd kwam je terug met nieuwe ideeën en veel spullen.

Deze beurs is gegroeid. Er staan meer standhouders en veel meer publiek. Ik schrok er best van. Het was altijd een leuk gezellig evenement. Het was er zo druk dat je niet fatsoenlijk bij de stands kon kijken. Ik heb maar besloten om snel mijn dingen te kopen en naar huis te gaan. Wat ik wel jammer vond, ik keek er erg naar uit.

Uiteindelijk heeft iemand bij de Echtstudio  mij geholpen om tussen al die mensen de garen te pakken die ik nodig had. Erg lief van haar. Ik had al een deken op het oog die ik wilde maken. Maar door de drukte was ik er klaar mee en heb toen maar geroepen: doe die maar. Eenmaal in huis, bleek het de goede deken te zijn. 

Het is een deken van Karinaandehaak.blogspot.com. Een dikke gehaakte retro deken. Het is gehaakt met de Golfjessteek. De kleuren zijn mooi gevonden door haar. Er staat een gratis patroon op haar site.

Heerlijk gewandeld

Vandaag was het zo mooi weer dat je er uit wil. Lekker wandelen en genieten van het buiten zijn. Basje gaat dan graag mee. Bij ons in de stad heb je een aantal parkjes waar het zo mooi is en stil. Even weg van alle stadsgeluiden. 

Ik vind het heerlijk om in de stad te wonen. De stad geeft je ook gemak, alles mooi dichtbij. De winkels, uitgaan, bios, evenementen. Maar zo af en toe ben je de drukte ook wel zat. Dan is het fijn om in de natuur rond te lopen. 

Maar dan ineens hoor je sirenes. Die hebben zo'n indringende geluid, dat hoor je overal. Basje moet dan ook mee doen. Je kunt dan verder willen lopen, maar hij blijft strak staan. Hij huilt dan als een wolf. En je kunt dan pas verder lopen als de sirenes voorbij zijn.

In het voorjaar is het hier ook zo mooi. Alles wordt dan frisgroen en er zijn altijd jonge eendjes.

Basje moet overal ruiken en een spoor achter laten. Ook al is het maar een druppeltje.

Je zou bijna vergeten dat je midden in een stad zit.

We hebben nog goed 4 km gewandeld. Als je dan weer bij een drukke straat komt, schrik je van het lawaai dat bij je binnen komt. Van zulke wandelingen krijg je weer energie.

Zomaar, omdat het kan

Vandaag heb ik heerlijk zitten haken voor de tv. Vanmorgen was ik er klaar mee om altijd op mijn vrije dag maar aan het werk te zijn. Ik heb de tv aangedaan en alleen Koffietijd was erop. Een heerlijk kop koffie erbij en haken maar. Ik weet nu het verschil tussen Tim en Tom Corronel, hoe je goed uit een depressie komt, Maan horen zingen en hoe je lasagne op een andere manier kan klaar maken. Wat een relaxt ochtendje zo.

Haakboek

Mijn nieuwe aanwinst. Haakboek van Saskia Laan. Ze maakt mooie dekens, kussens en omslagdoeken. Ik ben groot fan van haar en hoop hier nog veel uit te maken. Je wordt in ieder geval geïnspireerd. Het boek is al een feestje om er door heen te bladeren. Mooie kleuren en mooie opstellingen.

Haakgaren gekocht

Met deze deken ben ik al heel lang bezig. Ik wilde de deken breder dan in het boek. En elke baan moet weer met een andere kleur. Maar nu kwam ik garen tekort. En ik wil de deken graag af er zijn nog zoveel mooie dingen om te maken. Dit is de IJslandwoldeken uit Haken en Kleur. Ik heb Katia Basic Merino gebruikt. Deze wol voelt lekker zacht aan.

Als ik de juiste lengte heb bereikt moet er nog een rand om de deken.

Lente

Vanmorgen zat ik op de fiets. Het was nog wel koud maar de zon scheen. Ik had echt het gevoel dat de lente er aan zit te komen. De vogels die mooi fluiten. En ook echt de hele ochtend. Alsof ze al bezig zijn om de vrouwtjes te lokken. Ik heb ook vliegende beestjes in de zon gezien. Een boel bij elkaar en maar druk om elkaar heen vliegen. Een eekhoorntje was druk bezig in de bomen. En de laatste sneeuw is nu ook weg. Van mij mag de lente komen. Ik vind het de mooiste seizoen van het jaar. Alles begint weer opnieuw. Alles is dan mooi fel van kleur. Een heester begon al te bloeien.

Zodra je dat lente-gevoel krijgt, heb ik altijd zin om de tuinstoelen weer op de plek te zetten. Om dan vervolgens met een kop koffie buiten te gaan zitten en lekker genieten van de buiten zijn. De natuur, de vogels horen fluiten en de buitenlucht voelen. Heerlijk. Of achter het glas, zon in je gezicht. En dan even je ogen sluiten en genieten van de zonnestralen.

Doet me ook denken aan centerparcs. Met carnaval vluchten wij het huis uit vanwege het café tegenover ons. Daar wordt flink carnaval gevierd met veel lawaai. Dan gaan we naar een huisje. En 's morgens met een kop koffie buiten op het terras zitten en genieten van de rust en de natuur.

Kom maar op met de lente!

Januari

Wat een maand!
In december denk je; als deze maand maar voorbij is. Heerlijk rustig januari in en even bij komen van de feestdagen. Even niet uitgebreid koken, eten en drinken.
Bij ons gaat dat niet op. We hebben die maand veel verjaardagen, vooral kinderverjaardagen. Die zijn slopend door de drukte van de kinderen. Je zit er gewoon niet meer in als je al oudere kinderen hebt. En wat denk je van al die cadeautjes kopen voor die kinderen.  Sta je in de speelgoedwinkel een beetje om je heen te kijken. Veel speelgoed is onbekend omdat je niet meer weet waar die kinderen mee bezig zijn. Of wat nu veel op de tv is.
In januari wilde ik ook veel dingen weer gaan oppakken. Lekker achter de naaimachine, mijn boek uitlezen, de deken afhaken,  en ga zo maar door. Maar dat kwam er niet van. Het was een rommelige maand.
Alvast de zware dingen in het huishouden doen omdat ik dat na de operatie even niet meer kan, ook nog niet gebeurd.
Zo is er altijd wat, wat je plannen in de war brengen. Een autistische dochter met haar problemen, je ouders die beroep op je doen, familie en  vrienden die hun ei kwijt willen.

Ik ben benieuwd wat februari brengt.