Moestuintje AH

Ik kreeg deze twee potjes van de AH. En ik ben nu benieuwd of het mij gaat lukken om deze te laten groeien. Velen zijn al verknocht aan deze actie en nu ik nog. Kijken of het verslavend gaat werken of ik er net zo enthousiast van wordt. Om met zo'n potje aan het werk te gaan was al leuk. Als ze nu nog uitkomen helemaal. 

Volgens de instructies moest de aarde op een schoteltje. Daar water bij toevoegen. Nou, je zag ze groeien. Het water zoog erin, heel apart. 

De zand heeft zich meer dan verdubbeld. Een beetje uit elkaar drukken en je hebt ineens heel veel zand.

Eerst wat zand in het bakje en dan het papiertje met de zaadjes  en dan weer een laagje zand.

En klaar is kees.

En nu maar wachten of het gaat lukken. In de kom zitten zaadjes van een citroen. Alleen nog weten wanneer alles naar buiten mag. De zaaikalander moet ik nog bestuderen. Ik begin meestal eerst en daarna lees ik de instructies. Ook was er ergens te lezen welke groentes en bloemen je naast elkaar kunt zetten.

Klok een uur vooruit

Hadden jullie nog last van het uur dat vooruit ging? Hier wel.
Zaterdagavond hadden we het er nog over dat we de klokken moeten verzetten. "Ja, dat kan nog wel voordat we naar bed gaan". Kreeg ik als antwoord.

Mijn man wilde graag de formule 1 race kijken." Dat kan ik mooi in bed doen", zegt hij. Wij hebben een tv boven in onze slaapkamer. Niet erg als je wil slapen en de ander nog even de film wil afkijken. Al die lichtflitsen in de kamer. Maar goed. Op zulke momenten als je s'morgens vroeg de race wil kijken, is het wel makkelijk.
De volgende ochtend gaat om kwart over zes de wekker. Mijn man draait zich nog een keer om, kan nog wel. Dan gaat hij nog even kijken naar ander programma want de race begint nog niet. Om zeven uur schakelt hij naar de zender waar de race op is. Tot zijn verbazing ziet hij dat de race al in volle gang is. Hij vraagt zich nog hardop af of de race eerder is begonnen. "Balen dat ik dat weer niet weet" roept hij nog. En na een paar minuten valt het kwartje. "Ooooo, ik ben vergeten de wekker een uur naar voren te zetten."

Ik moest enorm lachen, zet je de wekker om de race te zien en dan vergeet je die een uur te verzetten. Doe je al die moeite om vroeg wakker te worden voor de race en dan heb je hem nog gemist ook. "Dan maar gewoon afkijken en op de Duitse zender de herhaling kijken" zegt mijn man.

Intussen had ik al een kop koffie van beneden gehaald. We hebben gezien dat Max Verstappen vijfdes werd. En nu wachten in bed tot de Duitse zender begint. Hoor ik iets snurken naast me. Ik hem wakker maken. Had hij bijna ook nog het begin gemist van de herhaling omdat hij weer in slaap was gevallen.

Boekenweek

Gisteren ben ik met mijn dochter naar de boekhandel bij ons in de stad geweest. Sinds mijn operatie ben ik niet meer de deur uit geweest. Alle indrukken en prikkels kwamen hard binnen. Maar ik moest een boek kopen. En er lagen veel boeken die ik nog niet kende. Het duurde ook lang voordat we iets hadden gevonden, zoveel keus.

Mijn dochter heeft gekocht:

Jiami: Niet wat jij denkt

De 17-jarige Jiami is blogger, You Tubber, programmeur en influencer. Ze is 9 jaar oud als ze haar eerste website bouwt, en 12 als ze begint met bloggen. Het is ook in die tijd dat ze anorexia krijgt.De kilo's vliegen eraf en haar gewicht bereikt de gevaarlijke ondergrens van 33 kilo. Door het contact met haar volger krijt ze langzaam maar zeker grip op haar eetstoornis en maakt ze het tot haar missie om coding door jonge meiden op de kaart te zetten.

In 'Niet wat jij denkt' vertelt Jiami openhartig en eerlijk haar verhaal: van de zwartste perioden in haar leven tot de vele positieve mijlpalen als gevolg van haar beslissing om uiteindelijk ja tegen het leven te zeggen.

Mijn mening over dit boek:

Dit boek heb ik snel even doorgebladerd en stukken uit gelezen. Het is mooi geschreven. Ze heeft het mooi verwoord hoe ze anorexia kreeg en wat het met haar doet. Er zitten zwarte pagina's in waarin ze praat met haar stem van de anorexia. Door het bloggen en de lezers is ze de strijd aangegaan met deze ziekte. Als ze hier uitkomt, laat ze haar leven erna ook zien. Dat het leven mooi kan zijn.

Kiera Cass: De Selectie, deel 1

Voor 35 meisjes is de selectie dé kans op en beter leven. Deelname biedt de mogelijkheid om in het paleis te wonen en te wedijveren om het hart van prins Maxon. Zo kunnen ze ontsnappen aan een armoedig kaste-leven en opgenomen worden in een wereld vol glamour, avondjurken en mooie juwelen.

Maar voor America Singer is de selectie een nachtmerrie. Ze moet haar geheime liefde opgeven en haar thuis verlaten om een felle strijd aan te gaan voor een kroon die ze niet wil. Maar dan ontmoet ze prins Maxon en twijfelt ze aan alles. America realiseert zich dat het leven waar ze altijd van gedroomd had in het niet valt bij de toekomst die ze nooit voor mogelijk had gehouden.

Deze heb ik gekocht:

Jojo Moyes: Verboden vruchten

In een rustig Engels kuststadje in de jaren vijftig groeien Celia Holden en haar beste vriendin Lottie als zussen op. Wanneer Celia haar verloofde Guy komt voorstellen, is het voor Lottie meteen duidelijk dat Guy de liefde van haar leven is. De drie vrienden voegen zich bij een groep kunstenaars in de grote art-decovilla aan de kust, Arcadia. Daar wordt een prachtige wandschildering gemaakt die de verhoudingen binnen de groep haarfijn vastlegt. Wanneer Guy het schilderij ziet, realiseert hij zich dat hij verloofd is met de verkeerde vrouw....

Vijftig jaar later koopt een Londense clubeigenaar Arcadia en hij neemt de jonge, gescheiden binnenhuisarchitect Daisy Parker in de arm om de villa in haar oude glorie te herstellen. Maar dan komt ook het roemruchte verleden van Arcadia weer tot leven...

Mijn reden om dit boek te kopen

Ik ben een groot fan van Jojo Moyes. Dit boek had ik nog niet en het past mooi bij het thema van het boekenweek.

Jane Austen: Verstand en gevoel

'Wie trouwt met wie?' is de vraag waar alles om draait in dit beroemde boek van Jane Austen. Hoofdpersonen zijn de verstandige Elinor Dashwood en haar gevoelige zusje Marianne. Marianne laat zich het hoofd op hol brengen door de charmante Willoughby, terwijl Elinor dit met lede ogen aanziet. Kan haar zusje niet eens wat verstandige zijn? En zullen ze ondanks alle tegenslagen beide de ware liefde vinden? Een heerlijke en tijdloos boek.

Mijn reden om dit boek te kopen

Ik heb me voorgenomen om boeken te gaan lezen van oudere schrijvers. Jane Austen is voor veel schrijvers en lezers een favoriete auteur. Het maakt mij nieuwsgierig en wil dus graag wat van haar gaan lezen.  

En natuurlijk kregen we het boekenweekgeschenk

Met dit boekje kun je 2 april gratis reizen met de trein. Vorig jaar hebben mijn dochter en ik dit ook gedaan en met ons velen. Toen hebben we voorgenomen om het elk jaar te gaan doen. Helaas gaat het nu aan ons voorbij omdat ik nog niet veel kan. Wel jammer want we hadden ons er al op verheugd. Je gaat er al over nadenken waar je dan heen kan gaan als een leuk uitje.

En deze folder ga ik ook nog doorlezen. Je komt dan vaak bij schrijvers waar je nooit iets van gelezen hebt.

Buiten haken

Een voordeel van het verplicht rustig aandoen is dat je kunt genieten van het mooie weer. Gewoon lekker buiten in de zon haken met een kop koffie erbij. Alle tijd van de wereld hebben. 

Deze deken ben ik al een tijdje mee bezig. Ik heb hem ook extra groot gemaakt zodat ik de deken helemaal over me heen kan trekken. Alleen kom ik nu een bol garen tekort. Moet dus eerst wachten tot die geleverd wordt. Wel balen want ik had hem bijna af.

Een verplichte rust

Het is hier al een tijdje stil op deze blog. En dat had een reden. Ik moest een operatie ondergaan.

Vorig jaar rond deze tijd ben ik ook al geopereerd. Ik heb endometriose.  De maandelijkse bloedingen gaan dan niet alleen naar buiten maar ook de buik in. Dit kleeft zich als kleine brandhaardjes vast aan alles. Rondom de periode worden ze actief en gaat het zeer doen. Vorig jaar hebben ze alles weggesneden en een eierstok moest weg gehaald worden.

De klachten kwamen weer terug ondanks een spiraal. Ik was 2 weken ongesteld om de 2 weken. We hebben toen besloten om de baarmoeder en de andere eierstok te verwijderen. Hierdoor kom ik gelijk in de overgang, wat ik per direct merkte.

Ik kon de eerste weken niet zoveel. Alleen veel slapen en zitten.
Maar als het even kon, haakte ik aan mijn deken. Ik zal proberen om deze zo snel mogelijk af te maken en te posten.

Over endometriose en de overgang zal ik nog wat meer gaan schrijven. Ik heb bij mijzelf gemerkt dat ik er weinig vanaf wist maar dat je er met je omgeving er niet over kunt hebben. Simpelweg omdat er niemand er mee te maken heeft. En al helemaal niet zo vroeg acuut in de overgang. Veel heb ik op internet moeten zoeken.

Werkplek opgruimd

Ik heb een heerlijk plek om te bloggen en te handwerken. Maar het was er een enorme puinhoop dat je geen zin had aan handwerken. Ook zo ongeorganiseerd. Ik kon niks terug vinden. 

Het is een mooi plekje voor het raam bij de verwarming. In de opkamer, dus lekker geïsoleerd van alles. Je aandacht wordt dan niet afgeleid. 

Nu het opgeruimd is en elke plank rechts zijn eigen spullen heeft, is het veel meer overzichtelijke. Zo is er één voor naaispullen, één voor haken, één voor borduren en één voor het bloggen. Links van het blad staan de naaimachine en de lockmachine.

Ik heb heel veel weg gedaan. Je bewaart zoveel met de gedachte van je weet maar nooit. Nou dat nooit komt toch niet en elke keer heb je het weer in de hand bij het opruimen. Nu was ik er klaar mee, weg ermee.

Achter mij staat een grote kast. De staat vol met naaibladen en stof. Achter een deur zodat je het niet ziet en niet rommelig oogt.

In de zomer doe ik de ramen open en hoor dan de vogels. Een lekker briesje en een kop koffie erbij, wat wil je nog meer.

Ik zit in een opruimfase.

Een paar weken terug was het hier erg koud. Het vroor overdag. Moest wel mijn kans pakken en ben toen begonnen met de diepvries te ontdooien. Ik vind dit een vreselijke klus. Je bent er best wel even mee bezig. Als je dan éénmaal bezig bent, kun je het niet zomaar laten liggen.

 Dan ontdooien je spullen. Maar het is weer gelukt. Gelijk ook de inhoud van de diepvries goed bekeken. Na het ontdooien en schoonmaken van de diepvries ook weer alles gesorteerd in de lades. Dat was de laatste tijd ook chaos. Waar maar ruimte was, werd het ingedrukt. Nu is er weer een lade voor broodproducten, een lade voor vlees, een lade voor de frituur (wat we bijna niet meer doen), en een lade voor ijs.

Maar als de klus weer geklaard is, ben je wel weer blij dat alles weer georganiseerd opgeruimd is. Dat je weer ruimte in de diepvries hebt. En dat je alle spullen weer kunt vinden.

boek: De geniale vriendin : Elena Ferrante

Lila en Elena groeien samen op in een volkswijk in Napels van de jaren vijftig, een tijd waarin het ondenkbaar is dat meisjes hun tijd verspillen met leren. De intelligente Lila moet van school om te gaan werken. Ze probeert aan haar milieu te ontsnappen voor jong te trouwen. Haar beste vriendin Elena mag wél verder leren, maar beseft maar al te goed hoeveel slimmer Lila is. En mooier.

De 'geniale vriendin' is de eerste van Ferrantes vier Napolitaanse romans, waarin zij met groot inlevingsvermogen en in een onnavolgbare stijl vertelt over twee vrouwen en hun levenslange vriendschap, die ven sterk om liefde als om rivaliteit draait. Ferrante vertelt met het verhaal van Lila en Elena ook het verhaal van een wijk, een stad en een land in een tijd vol veranderingen.

Mijn mening

Heel goed beschreven hoe Elena zich voelt. Hoe een vriendinnenrelatie veranderd als ze ouder worden en een andere richting uit gaan. Maar ook hoe Elena de omgeving ziet in haar jongere jaren.  En hoe ze die langzaam gaat zien als ze ouder wordt.

Aan de ene kant leest het boek moeilijk door de literaire achtergrond maar aan de andere kant wil je ook weten hoe het Lila en Elena vergaat, hoe het afloopt. Hoe hun leven op verschillende momenten worden beïnvloed en wat dat voor gevolgen heeft . 

In dit boek zie je ook welke invloed het heeft waar je vandaan komt. Of je ouders arm of rijk zijn. Of ze ook al slim zijn. Dit wordt hier heel goed beschreven. Het boek is zo geschreven, dat je er midden in zit en alles zelf ervaart.

Ik twijfel of ik de andere delen wil lezen. De ene kant was het een moeilijk boek en aan de andere kant wil je weten hoe het verder gaat. De schrijver schrijft zo dat je erg nieuwsgierig wordt.

Handwerkbeurs in Zwolle

In mijn vorige blog heb ik het er al over gehad dat ik daar afgelopen zaterdag ben geweest. Het is een beurs waar ik altijd naar uitkijk. Al mijn hobby's vind ik daar wel terug. Er zijn ook altijd weer nieuwe ideeën te zien en leuke pakketjes waar al het materiaal in zit, te koop. Toen ik aan kwam, waren de parkeerplaatsen al bijna bezet. Bussen vol uit België werden uitgelaten. En eenmaal binnen, schrok ik van de drukte.

Ik ging naar de beurs om leuke dingen te kopen voor straks als ik geopereerd ben en een poos niks mag doen. Ik was op zoek naar kant en klare pakketjes. Zo wilde ik ook graag een knuffel haken van Stip en Haak. Maar bij de stand was niet bij te komen, zoveel mensen stonden ervoor. Ook wilde ik een deken haken. Maar bij de wolstands was het ook al zo druk en smal. Jammer.

En ik ging voor borduurlinnen. Dat vind ik altijd moeilijk uitleggen als ik dat via internet ga kopen. Er was 1 stand die dat verkocht en ook nog een Duitse stand. Die geen woord Nederlands kon. Met horten en stoten zijn we er uit gekomen.

Van dit linnen ga ik een borduurwerk maken die ik al een keer eerder bij de Spinnerij heb besteld. Het is van Cross Stitch Collectibles en heet Christmas in America. Het is van een schilderij van Mucha. 

Wol om een deken te haken

Afgelopen zaterdag ben ik naar de Handwerkbeurs in Zwolle geweest. Ik was er al een paar jaar niet geweest. Deze beurs was voor mij altijd de beurs. Alles wat met stof, draad en wol te maken heeft, vind je hier. Altijd kwam je terug met nieuwe ideeën en veel spullen.

Deze beurs is gegroeid. Er staan meer standhouders en veel meer publiek. Ik schrok er best van. Het was altijd een leuk gezellig evenement. Het was er zo druk dat je niet fatsoenlijk bij de stands kon kijken. Ik heb maar besloten om snel mijn dingen te kopen en naar huis te gaan. Wat ik wel jammer vond, ik keek er erg naar uit.

Uiteindelijk heeft iemand bij de Echtstudio  mij geholpen om tussen al die mensen de garen te pakken die ik nodig had. Erg lief van haar. Ik had al een deken op het oog die ik wilde maken. Maar door de drukte was ik er klaar mee en heb toen maar geroepen: doe die maar. Eenmaal in huis, bleek het de goede deken te zijn. 

Het is een deken van Karinaandehaak.blogspot.com. Een dikke gehaakte retro deken. Het is gehaakt met de Golfjessteek. De kleuren zijn mooi gevonden door haar. Er staat een gratis patroon op haar site.

Heerlijk gewandeld

Vandaag was het zo mooi weer dat je er uit wil. Lekker wandelen en genieten van het buiten zijn. Basje gaat dan graag mee. Bij ons in de stad heb je een aantal parkjes waar het zo mooi is en stil. Even weg van alle stadsgeluiden. 

Ik vind het heerlijk om in de stad te wonen. De stad geeft je ook gemak, alles mooi dichtbij. De winkels, uitgaan, bios, evenementen. Maar zo af en toe ben je de drukte ook wel zat. Dan is het fijn om in de natuur rond te lopen. 

Maar dan ineens hoor je sirenes. Die hebben zo'n indringende geluid, dat hoor je overal. Basje moet dan ook mee doen. Je kunt dan verder willen lopen, maar hij blijft strak staan. Hij huilt dan als een wolf. En je kunt dan pas verder lopen als de sirenes voorbij zijn.

In het voorjaar is het hier ook zo mooi. Alles wordt dan frisgroen en er zijn altijd jonge eendjes.

Basje moet overal ruiken en een spoor achter laten. Ook al is het maar een druppeltje.

Je zou bijna vergeten dat je midden in een stad zit.

We hebben nog goed 4 km gewandeld. Als je dan weer bij een drukke straat komt, schrik je van het lawaai dat bij je binnen komt. Van zulke wandelingen krijg je weer energie.

Zomaar, omdat het kan

Vandaag heb ik heerlijk zitten haken voor de tv. Vanmorgen was ik er klaar mee om altijd op mijn vrije dag maar aan het werk te zijn. Ik heb de tv aangedaan en alleen Koffietijd was erop. Een heerlijk kop koffie erbij en haken maar. Ik weet nu het verschil tussen Tim en Tom Corronel, hoe je goed uit een depressie komt, Maan horen zingen en hoe je lasagne op een andere manier kan klaar maken. Wat een relaxt ochtendje zo.

Haakboek

Mijn nieuwe aanwinst. Haakboek van Saskia Laan. Ze maakt mooie dekens, kussens en omslagdoeken. Ik ben groot fan van haar en hoop hier nog veel uit te maken. Je wordt in ieder geval geïnspireerd. Het boek is al een feestje om er door heen te bladeren. Mooie kleuren en mooie opstellingen.

Haakgaren gekocht

Met deze deken ben ik al heel lang bezig. Ik wilde de deken breder dan in het boek. En elke baan moet weer met een andere kleur. Maar nu kwam ik garen tekort. En ik wil de deken graag af er zijn nog zoveel mooie dingen om te maken. Dit is de IJslandwoldeken uit Haken en Kleur. Ik heb Katia Basic Merino gebruikt. Deze wol voelt lekker zacht aan.

Als ik de juiste lengte heb bereikt moet er nog een rand om de deken.

Lente

Vanmorgen zat ik op de fiets. Het was nog wel koud maar de zon scheen. Ik had echt het gevoel dat de lente er aan zit te komen. De vogels die mooi fluiten. En ook echt de hele ochtend. Alsof ze al bezig zijn om de vrouwtjes te lokken. Ik heb ook vliegende beestjes in de zon gezien. Een boel bij elkaar en maar druk om elkaar heen vliegen. Een eekhoorntje was druk bezig in de bomen. En de laatste sneeuw is nu ook weg. Van mij mag de lente komen. Ik vind het de mooiste seizoen van het jaar. Alles begint weer opnieuw. Alles is dan mooi fel van kleur. Een heester begon al te bloeien.

Zodra je dat lente-gevoel krijgt, heb ik altijd zin om de tuinstoelen weer op de plek te zetten. Om dan vervolgens met een kop koffie buiten te gaan zitten en lekker genieten van de buiten zijn. De natuur, de vogels horen fluiten en de buitenlucht voelen. Heerlijk. Of achter het glas, zon in je gezicht. En dan even je ogen sluiten en genieten van de zonnestralen.

Doet me ook denken aan centerparcs. Met carnaval vluchten wij het huis uit vanwege het café tegenover ons. Daar wordt flink carnaval gevierd met veel lawaai. Dan gaan we naar een huisje. En 's morgens met een kop koffie buiten op het terras zitten en genieten van de rust en de natuur.

Kom maar op met de lente!

Januari

Wat een maand!
In december denk je; als deze maand maar voorbij is. Heerlijk rustig januari in en even bij komen van de feestdagen. Even niet uitgebreid koken, eten en drinken.
Bij ons gaat dat niet op. We hebben die maand veel verjaardagen, vooral kinderverjaardagen. Die zijn slopend door de drukte van de kinderen. Je zit er gewoon niet meer in als je al oudere kinderen hebt. En wat denk je van al die cadeautjes kopen voor die kinderen.  Sta je in de speelgoedwinkel een beetje om je heen te kijken. Veel speelgoed is onbekend omdat je niet meer weet waar die kinderen mee bezig zijn. Of wat nu veel op de tv is.
In januari wilde ik ook veel dingen weer gaan oppakken. Lekker achter de naaimachine, mijn boek uitlezen, de deken afhaken,  en ga zo maar door. Maar dat kwam er niet van. Het was een rommelige maand.
Alvast de zware dingen in het huishouden doen omdat ik dat na de operatie even niet meer kan, ook nog niet gebeurd.
Zo is er altijd wat, wat je plannen in de war brengen. Een autistische dochter met haar problemen, je ouders die beroep op je doen, familie en  vrienden die hun ei kwijt willen.

Ik ben benieuwd wat februari brengt.

Glimlach

Je wordt met de lach leuker!

Zeg nou zelf, hier krijg je toch vanzelf een glimlach van.

Weekend kilo's

De hele week gaat het goed met het bewuster eten. Helemaal geen trek in iets zoets en gewoon een vol gevoel de hele dag. Alleen het wandelen gaat minder. Wat wil je ook; het sneeuwt of het vriest (nu min 10). Geen lekker weer om te zeggen dat je lekker een stukje gaat lopen. Maar voor de rest mogen we niet klagen. Ik ben toch nog een kilo kwijt geraakt.

Maar dan....Weekend!
We hadden afgesproken dat we zaterdag een zak popcorn zouden nemen. Zondag visite, dan was dat ons snaai moment. Goed, je voelt hem al aankomen. Krijgen we zaterdag een belletje van vrienden of we zin hadden om gezellig langs te komen. Tuurlijk, daar zijn wij wel voor in. Netjes ingehouden met drank en snaaien. Maar 100 gram aangekomen. Door het anders eten, had ik niet zoveel behoefte om steeds maar door te snaaien. Maar zondag ging ik helemaal los. Mijn lichaam had ineens behoefte aan alles wat vet, zoet en hartig is. Wijn ging er ook wel in. En de weegschaal gaf dus ook aan dat ik een kilo was aangekomen. Weg alle moeite van de vorige week . Dat bedoel ik dus met de weekend kilo's. Grrrr!

Vandaag weer fris opgestaan en opnieuw begonnen. Lekkere rauwkost gemaakt. Totdat het middag werd en mijn lichaam weer om slecht voedsel vroeg. Tja, en daar ga je dan. De hele middag lusteloos voor de tv en rustig door blijven eten. Eerst denk je, mijn lichaam moet nog afkicken van het weekend. Maar dan hoor je op de tv dat het Bleu Monday is. Ooo....nu valt het kwartje, het ligt aan Bleu Monday. Gelukkig kun je iets op de schuld geven.

Ach wat maakt het uit wat voor dag het is. Je moet het toch zelf doen. Morgen beginnen we weer aan een nieuwe dag. Ik hoop wel dat ik het een keer leer om me in te houden als er allemaal lekkere dingen op tafel staan. Deze week kan ik daar goed op oefenen. Ik heb twee verjaardagen.

Sneeuw

Bij ons in het oosten is er deze week veel sneeuw gevallen. Toen we vrijdagochtend wakker werden, was alles mooi wit en helder. Ik kan daar erg van genieten. Gauw naar beneden en om de hond uit te laten. Dan ben je één van de eerste die door het sneeuw gaat. Dat knerpt lekker onder je voeten. Nog geen sporen, alles nog maagdelijk wit.

Op het nieuws hoorden we al dat er al veel ongelukken waren gebeurd met o.a. vrachtwagens die zijn gaan schuiven. Die rijden natuurlijk de hele nacht door of beginnen heel vroeg. De snelweg was al afgezet. De ochtendspits kwam langzaam op gang.

Ik heb mijn dochter met de auto naar school gebracht. We vonden het wel zielig dat ze door de sneeuw heen moest fietsen. En er was voorspelt dat het hier in de middag flink zou gaan regenen. Alles reed heel langzaam. Maar wat een mooi gezicht dat sneeuw. Toen de ochtendspits voorbij was, waren de wegen al goed schoon. De dooi begon. En dan komt de drab. Daar heeft mijn man zo'n hekel aan.

Gelukkig bleef het telkens sneeuwen, zodat er nu nog steeds sneeuw ligt.

Dit is toch genieten!

ochtendspits in de keuken

Normaal staat eerst mijn man op en gaat de badkamer in. Als hij klaar is gaat hij naar beneden en maakt zijn lunch en ontbijt klaar. Dan staat mijn dochter op en doet hetzelfde. Daarna kom ik. Deze volgorde hebben we al jaren. Er wordt ook niet veel gepraat alleen het nieuws wordt gevolgd.

Maar nu moest ik er ook eerder uit omdat ik de rauwkost moest maken voor die dag. Voor het nieuwe manier van eten, moet er veel klaar gemaakt worden. We waren helemaal uit ons doen. Met z'n drieën in de keuken. We liepen elkaar steeds in de weg. Ons aanrecht was één bende. Jammer dat ik daar geen foto van heb gemaakt. Mijn dochter is autistisch, dus die was helemaal van slag. Nadat iedereen de deur uit was, kon ik de troep opruimen en snel de hond uitlaten. Even rustig zitten was er niet bij.

Eénmaal buiten, kwam ik pas tot rust. Vogels die je hoort, de wind. Frisse lucht, heerlijk. Even alles vergeten en genieten. Totdat je thuis komt. En je kijkt op de klok en ziet dat je eigenlijk al de deur uit moest. Weg rust!

Toen iedereen aan het avondeten zat, werd er gelijk gezegd, morgen niet weer zo´n chaos. Ik ben benieuwd.

Voeding, Balans vinden

Ons gezin is een beetje uit balans met voeding. Door van alles uit te proberen van nieuwe producten en trends, raak je een keer de weg kwijt. We wilden graag dat de weegschaal niet meer omhoog ging maar omlaag. Dit hoefde niet met een crashdiëet  maar met iets blijvends.

Dus gingen we op zoek naar een diëtiste die ons daarin kon begeleiden. We wilden graag een goede balans in voeding die blijvend is. Eerst hadden we iets met koolhydraat. Zo weinig mogelijk koolhydraat eten en veel eiwitten. Je werd er dol van. Nu hebben we een weekmenu waar alle voedingsstoffen inzitten. Dit bevalt zeer goed.

Daarnaast gaan we drie keer per week wandelen. Hopelijk krijgen we straks weer de balans van voeding, bewegen en lekker in je vel zitten weer terug. Gisteren zijn we begonnen met een eindje lopen, heerlijk.

Binnenkort word ik geöpereerd. Mijn baarmoeder gaat er uit en daar door kom ik gelijk in de overgang. Dan is het ook belangrijk om mijn voeding en beweging op orde te hebben.

Dit jaar is mijn doel om me lichamelijk goed te voelen. Niet meer moe, pijn, gewoon kunnen bewegen en elke dag met een glimlach wakker worden. Dit natuurlijk wat betreft de klachten rond endiometriose.