Mijn baasje krijgt vaak te horen van anderen, dat ik op de plek die ik heb uitgekozen om mijn behoefte te doen, dat daar niet mag doen. Terwijl ze altijd al klaar staat met een zakje om mijn behoefte weer op te pakken. Wie staat er achter de mensen om hun behoefte op te ruimen?
Steeds moet ik weer op zoek naar sporen van andere soort genoten. Even ruiken wie er al is uitgelaten. Of het wel oke is dat ik hier ook iets achterlaat. En ruiken waar ik weer een spoor achter moet laten voor anderen. Als ik mijn soortgenoten tegenkom, begroet ik ze natuurlijk zoals het hoort. Door goed van me te laten horen.
Maar ondertussen moet ik goed opletten want voor je het weet zit ik onder de jeuk. Of onder kleine zwarte beestjes die willen meeliften. Ook moet ik op kleine kinderen letten. Die komen er altijd hard aan rennen. Dan steken ze hun hand ineens naar mij uit. Omdat ze mij willen aaien. En dan mag ik niet van me afbijten omdat ik schrik. Snap jij dat nou? Als wij hard op de kinderen aflopen, beginnen ze toch ook ineens hard te schreeuwen.
Natuurlijk moet ik mijn baasje ook beschermen. Als er eenden, vogels of andere dieren op mijn pad komen, moet ik ze wel verjagen. Dat doe ik met hard blaffen en op ze af rennen.
Snap je nu dat ik blij ben dat ik weer rustig op de bank kan liggen. Even bijkomen van deze inspanning. Want voor je het weet word ik weer uitgelaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten